Toen ik geboren werd zaten m'n ouders in het leger; hierdoor woonden we in de militaire blok te Lombardsijde. Dit ligt op een kilometer van de basis. Het is zoals een sociale wijk, maar dan voor militaire gezinnen. Als kind hadden we er een leuke jeugd met onze vriendjes.
Er waren zeker wat problemen tussen onze ouders, wat leidde tot een echtscheiding.
M'n vader ging dan in basis Koksijde op een kamer wonen.
We gingen soms op weekend naar hem en soms liet ie ons in de steek.
Als kind voel je de eerste malen die afwijzing en na verloop van tijd blok je dit gevoel af en trek je je schouders op.
De kwaadheid en teleurstelling van moeder kreeg ik ook nog eens in m'n nek. Dus harder worden, stiller worden, meer naar buiten dus; optrekken met m'n maatjes; waar onze fantasie en creativiteit botvieren.
In basis Koksijde bestond ons weekend vooral uit films kijken of in de duinen spelen van het kamp.
Films zoals Rambo , Kickboxer, back to the future, karate kid, American ninja, commando, missing in action, bloodsport, enz. Ik denk zo'n tien per weekend.
Veel actie dus.
In onze blok had ik een vriend F waar ik naar opkeek. Hij was zo'n 3 jaar ouder, sprak 2 talen, hij deed karate en was charismatisch. Als ik nu aan hem denk trok ie ook op een jonge Tom Cruise.
Toen ik 12 jaar was ging F op internaat, soms zag ik hem in het weekend. Hij was ouder dan mij en trok meer op met leeftijdsgenoten. Soms stond ie z'n karate moves te verkopen op het speelpleintje. Ik keek met grote ogen; omdat ik nog geloofde in die films en stiekem ook wilde trainen.
Deze karate dojo was in Oostende en ik mocht dit zeker niet doen.
In de lagere school was ik de slimste van de klas. Als je je best doet gaan al je dromen werkelijkheid worden. Not.
Tot m'n 12 jaar las ik boeken over kinderen die aan de drugs of in de miserie raakten, om mezelf te behoeden.
Wat ik niet geleerd word, zoek ik op.
De pubertijd werd ingezet rond 12 jaar samen met m'n vriendengroep van 10 man. Ik rebelleerde want veel liefde was er thuis niet te krijgen; ik trok maar op die vader die weg was...
Welkom: hard rock, new wave, punk en metal.
Combat boots , lang haar, hanenkam, pinnen,... en een boombox waar muziek uit blies.
Ik zat in het tweede middelbaar toen ik hoorde dat F zelfmoord pleegde; opgehangen omdat een meisje het uitmaakte. Damn, een donderslag in m'n jonge leven. Veel werd er niet over gepraat, ik kende alleen maar hard en stil zijn.
Die zaterdagochtend ging ik alleen naar z'n begrafenis, er werd akoestische gitaar gespeeld en deze 2 liedjes blijven plakken.
Toen ik triestig thuis kwam vroeg m'n moeder: "Wat is da nu met jou?" Ik zei: "M'n maat is dood" en liep naar m'n kamer om te wenen.
Er werd verder geen steun gegeven of tips over verwerken, rouw,...
In m'n verder leven heb ik nog zwaardere slagen gehad en nu weet ik wel wat ik kan doen.
Ik leerde het van Tom, Nele en Naomi... na 40 jaar blokkade pijn.
Comments