Een grote, stoere samoerai krijger ging eens op bezoek bij zenmeester Hakuin. “Meester,” zei hij, met een autoritaire stem, “ Bestaat er een hel, bestaat er een hemel? Hoe kom ik er binnen? Hoe kan ik vermijden dat ik in de hel kom? “
Een krijger is altijd een eenvoudig iemand. Een krijger kent maar 2 dingen, leven en dood, en zijn leven staat altijd op het spel, hij neemt altijd grote risico’s. Hij wilde enkel weten waar de poort ligt zodat hij die van de hel kon voorbijlopen en die van de hemel binnengaan.
De monnik keek op en zei: “Wie ben je?”
“Ik ben een samoerai, ik ben een aanvoerder van de samoerai. Zelfs de keizer eert mij.”
Hakuin zei lachend: “ Jij een samoerai? "Je ziet eruit als een vuile bedelaar!”
De samoerai werd woedend, zijn ego was gekwetst. Hij trok zijn zwaard en stond op het punt Hakuin te doden. Hij was helemaal vergeten waarvoor hij was gekomen.
Hakuin zei lachend: “Dit is de poort naar de hel. Met dit zwaard, deze woede open je de hel."
Hij begreep het onmiddellijk. Hij stak het zwaard terug in de schede.
En Hakuin zei: “Daarmee open je de poort naar de Hemel”
Wat voel of denk je van dit verhaal?
Ik denk dat hel en hemel zich in jezelf bevinden.
Niet zoals het christendom zegt; je moet deze dingen doen om naar de hemel of naar de hel te gaan. Wat zij doen is je faalangst geven zodat je ze blijft volgen, zodat je ze kunnen manipuleren.
Hier zie je duidelijk dat beslissingen in kwaadheid de hel openen in jezelf. Hoofd afhakken zou ik actieve agressie noemen. Als ik verder denk dan is passieve agressie en negativiteit (kritiek, roddelen) ook de hel openen; je geeft stekken en kwetst een ander. Maar hier stopt het niet; die ander heeft jou hierdoor minder graag; je stek keert terug naar jezelf…
Dan trekt ie z’n zwaard terug; hij is bewust van z’n woede en voelt dat ie dan slechte beslissingen neemt. Hij was niet meer bewust waarvoor hij gekomen was.
Als het ego het heft in handen neemt, kan je niet alert zijn. Het ego is een verdovend middel die je onbewust maakt. Telkens wanneer we iets doen in deze staat opent de poort van de hel. Voed je de donkere zijde.
De kwaadheid was verdwenen en dan voelde hij een vrede die hij nooit eerder had gekend. Er was energie bewogen en plots kwam die tot stilstand: het wordt stil in je. Je tuimelt in je diepste wezen en het gebeurt zo plotseling dat je je bewust voelt.
Bewust worden van je eigen Angsten , ergernissen, frustraties en weten wat je er mee kan doen is de poort naar je eigen vrede ; je hemel , je Goddelijkheid…
In onze therapie doen we ook samoerai bewegingen, we maken ons kwaad en hakken het hoofd af van dat stemmetje in je kop die zegt dat je lelijk, dik, dom, het niet waard bent,...
Na deze bewegingen verkennen we ons gevoel , onze hemel en leren we deze benoemen en accepteren.
Comentários